Uyutulanlar ve uyanıklar

MATHIAS REYMOND, PIERRE RIMBERT

Alman İklim ve Ekonomi Bakanı Robert Habeck gözleri kapalı ve önü ilikli bir şekilde Katar Şeyhi Tamin Ben Hamad Al-Thani’yi selamlıyor. 22 Mart 2022 pek de Alman Yeşiller Partisi’nin çok sevdiği bu figürün “değerler diplomasisinin” ya da ekolojik geçişin zamanı değil. Eğer Habeck Birleşik Arap Emirlikleri Emiri’ne boyun eğmeden önce “Katar Emiri gibi kusursuz bir insan hakları savunucusuna” saygı gösterisinde bulunuyorsa bu ancak ve ancak iklimsel açıdan kabul görmeyen ve tahminen Rus gazının yerini alacak bir enerji biçimi olan ve bugüne kadar Alman ekonomisini tetikleyen sıvılaştırılmış doğal gazın (LNG) satın alımı için yapılıyor demektir. Batının Moskova’ya yaptırımlarının ve Ukrayna savaşının Avrupa’da yarattığı depremin bir göstergesi olduğundan, bu görüntü, Ren nehrinin karşısında da bir etki yarattı. Birkaç hafta içinde enerji güvenliği meselesi iklim meselesinin yanında sahneye çıkmış oldu. Ve hatta şüphesiz ki onu geride bıraktı.

19. yüzyılın sonlarından beri fosil yakıtların güvenliğini sağlamak meselesi, halklarını istismar etmek, topraklarını yeniden şekillendirmek, kıtaları sömürgeleştirmek, müttefiklerini köleleştirmek, geniş alanların nüfuslarıyla oynamak anlamına gelse de milletler ve hükümdarlıkların takıntılı oldukları bir konu olmuştur. 2007 ve 2011 arasında Wall Street’i Exxenmobil domine ediyordu, Kasım 2007’de, Petrochina kısa süreliğine borsa değerlemesi için dünya rekorunu kırdı. 15 yıl sonra, yalnızca yarı özelleştirilmiş Saudi Aramco, toplam piyasa değerleri en yüksek olan 10 şirketin sıralandığı ve 8 dev teknoloji şirketi tarafından çevrelenmiş listede su yüzünde kalmayı başardı. Toplumun elindeki küçük ekranların arkasına, enerji bazlı yapısını ve yenilenebilir enerjilere geçişin beraberinde gelen belirsizlikleri dikkatlice saklayan dijital çağ, Batılı lider nesillerin peşini bırakmayan bariz bir gerçeği gözden kaçırmamıza sebep oldu: Enerjiye erişim millet egemenliğini ve gücünü koşullamaktadır.